ارسالی از آقای غلامرضا مهدوی آزاد

شده قربانی، اِستهبان  سراپا

خداوندا قبول از ما بفرما

سر و ته را زدند از این ولایت

شده کوچکتر از رونیزِ عُلیا

کچو را یک زمان از ماگرفتند

زِ مغرب مُفتِ چنگِ شهرِ فسّا

اخیراً حلقه های چاهِ رونیز،

پس از آن نوبتِ رونیز سُفلی

و حالا مدّعی گردیده دارب،

زِ مشرق  تا بَرَد رانِ ملخ را

رَسَد گر، دستشان بر ایج و روستا

نمی دانم چه آید بر سرِ ما

دهیدش قلعه دختر هم به نی ریز

که بُرده دل از ایشان آن فریبا

فقط از گوشتِ قربانی: سته بان

بمانَد بهر ما، اَمعاءُ  اَحشاء

من و تو خواب و مسئولانمان خواب

لالا، لالا، گلِ زیره، لالا، لا

شُد استهبان  فدای هم جوارن

خداوندا قبول از ما بفرما

غلامرضا مهدوی آزاد

استهبان